- Spójrz na mnie, Mio. nie chcę Ci robić złudnych nadziei. Uważam, że lepiej będzie dla nas jak się rozstaniemy na jakiś czas. Przemyślimy wszystko. Pamiętaj ja nigdy Cię nie opuszczę- powiedziałem i uściskałem ją.

- Chcę żebyś wiedziała że tak jak ty mnie potrzebujesz to ja czuję to samo. Kocham Cię nad życie- powiedziałem i pocałowałem ją najmocniej jak umiałem,
- Do zobaczenia- powiedziałem i wyszedłem.

Ocierałam łzy ze swojego policzka , których było coraz wiecej .
- Dlaczego ja płaczę ? Od tego robią sie zmarszczki - próbowałam jakoś zmobilizować sie do nie płakania ... Nie pomogło ...

Usnęłam popłakujac .

Weszłam do sali .
- Estupido charitto - warknęłam pod nosem i spakowałam swoje rzeczy . Przebrałam sie , uczesałam i umalowałam . Wyszłam dzwoniac do Petera.